۱- جمهوری‌اسلامی مدام در گوشمان می‌خواند: “اگرچه من فاسدم، اما شما هم هستید، مخالفانم هم چنین‌اند. تک‌تک شما هشتادمیلیون ایرانی یک جمهوری‌اسلامی کوچک هستید. هیچ سیاهی وجود ندارد، هیچ سفیدی هم وجودندارد، چرا می‌خواهید برای رفتن از این خاکستری به آن خاکستری خودتان را به کشتن دهید.”
۲- چنین شکلی از دروغ به عقل هیچکدام از نظامهای توتالیتر قبلی نرسیده‌است. نظامی که شکستش آنچنان آشکار است که هر تلاشی برای ارائه تصویری موفق از خود را بیهوده می‌بیند، لاجرم مسیری دیگر برمیگزیند و با کشتن امید و شجاعت، سایر امکانها را یا بی‌اعتبار میکند، یا دور از دسترس می‌نمایاند.
۳- ما شبیه جمهوری‌اسلامی نیستیم. هنوز در بدنه بروکراتیک این کشور، هستند کسانی که در سلامت کار می‌کنند. کارمندانی که باعث شدند، علیرغم سیاست‌های ویران‌گر جمهوری‌اسلامی، ایران در چهل سال گذشته سرپا بماند. کسانی که می‌شود به اتکای آنها ایران را از این دوره انحطاط هم نجات داد.
۴- به دور و اطراف خود نگاه کنید، در میان همین مادر و پدر و خاله و دایی و عمو و عمه خودتان، فراوانند کسانی که کارمند این دستگاه ادارایند، اما نه دزدند، نه از این خوان گسترده فساد بهره‌ای برده‌اند. مردمان شریفی هستند که علیرغم همه ایراداتشان میلی قوی به سامان یافتن این مملکت دارند.
۵- علاوه بر این، میان مغازه‌داری که نابسامانی اقتصادی باعث شده، جنسش را گران بفروشد و رهبری که سیاست‌های غیرمسئولانه‌اش مملکتی را به افلاس کشانده است، میان کارمندی که درست کار نمی‌کند و فرماندهان سپاهی که در حال بلعیدن تمام هستی یک کشور هستند، تفاوت‌های فراوانی وجود دارد.
۶- اینگونه نیست که از کسی که کبریتی را گران فروخته، کشتن ستاربهشتی و نداآقاسلطان و زهراکاظمی بربیاید. ما شبیه جمهوری‌اسلامی نیستیم. منفعت‌طلبی‌های فردی ما هیچ ارتباطی با ساختاری ندارد که تبعیض و ظلم و فساد را بصورت سیستماتیک ترویج کردن و ویرانی برای ایران به‌همراه آورده است.
۷- در اینسو قربانیانی قرار دارند که برای جان بدر بردن از این فضای متلاطم اقتصادی و سیاسی، البته منفعلانه و به اشتباه، تنها درپی بیرون کشیدن گلیم خود هستند، اما در آنسو ساختار سیاسی وجود دارد که دلیل این تلاطم‌هاست و اساسا بقا و حیات خود را در گرو تداوم این نابسامانی‌ها می‌بیند.
۸- جامعه‌ای که در دو قرن اخیر تحولات سیاسی متعددی را تجربه کرده است، می‌تواند دوباره متحول شود. مردمانی که دوبار انقلاب کرده‌اند، ممکن است دوباره انقلاب کنند. شرایط سیاسی و اقتصادی فعلی هم کمک میکند تا باور به ناپایداری این وضع و قریب‌الوقوع بودن تغییرات اساسی گسترش یابد.
۹- اما در مرگ عاملیت مردم، در مرگ شجاعت و امید، در بی‌اعتبارکردن گزینه‌های جایگزین توسط اصلاح‌طلبان و مدافعان خارج نشین جمهوری‌اسلامی، در خاکستری‌شدن هر آرمانی، در سربلندکردن تئوریهای توطئه‌ای که هیچکدام شانسی برای وقوع ندارند، آنچه در عمل اتفاق می‌افتد استمرار جمهوری‌اسلامی است.
۱۰- اینجاست که باید درباره هرچیز ظاهرا مبرهنی که بدون تفکر می‌پذیریم و تکرار می‌کنیم، دقیق شویم. شاید که بخشی از پروپاگاندای جمهوری‌اسلامی باشد. در این روزهای سیاه ایران، دیدن تلاش مردم عادی برای اخلاقی و سالم زندگی کردن، نه تنها یک وظیفه و ارزش اخلاقی که یک مبارزه سیاسی است.
۲- چنین شکلی از دروغ به عقل هیچکدام از نظامهای توتالیتر قبلی نرسیده‌است. نظامی که شکستش آنچنان آشکار است که هر تلاشی برای ارائه تصویری موفق از خود را بیهوده می‌بیند، لاجرم مسیری دیگر برمیگزیند و با کشتن امید و شجاعت، سایر امکانها را یا بی‌اعتبار میکند، یا دور از دسترس می‌نمایاند.
۳- ما شبیه جمهوری‌اسلامی نیستیم. هنوز در بدنه بروکراتیک این کشور، هستند کسانی که در سلامت کار می‌کنند. کارمندانی که باعث شدند، علیرغم سیاست‌های ویران‌گر جمهوری‌اسلامی، ایران در چهل سال گذشته سرپا بماند. کسانی که می‌شود به اتکای آنها ایران را از این دوره انحطاط هم نجات داد.
۴- به دور و اطراف خود نگاه کنید، در میان همین مادر و پدر و خاله و دایی و عمو و عمه خودتان، فراوانند کسانی که کارمند این دستگاه ادارایند، اما نه دزدند، نه از این خوان گسترده فساد بهره‌ای برده‌اند. مردمان شریفی هستند که علیرغم همه ایراداتشان میلی قوی به سامان یافتن این مملکت دارند.
۵- علاوه بر این، میان مغازه‌داری که نابسامانی اقتصادی باعث شده، جنسش را گران بفروشد و رهبری که سیاست‌های غیرمسئولانه‌اش مملکتی را به افلاس کشانده است، میان کارمندی که درست کار نمی‌کند و فرماندهان سپاهی که در حال بلعیدن تمام هستی یک کشور هستند، تفاوت‌های فراوانی وجود دارد.
۶- اینگونه نیست که از کسی که کبریتی را گران فروخته، کشتن ستاربهشتی و نداآقاسلطان و زهراکاظمی بربیاید. ما شبیه جمهوری‌اسلامی نیستیم. منفعت‌طلبی‌های فردی ما هیچ ارتباطی با ساختاری ندارد که تبعیض و ظلم و فساد را بصورت سیستماتیک ترویج کردن و ویرانی برای ایران به‌همراه آورده است.
۷- در اینسو قربانیانی قرار دارند که برای جان بدر بردن از این فضای متلاطم اقتصادی و سیاسی، البته منفعلانه و به اشتباه، تنها درپی بیرون کشیدن گلیم خود هستند، اما در آنسو ساختار سیاسی وجود دارد که دلیل این تلاطم‌هاست و اساسا بقا و حیات خود را در گرو تداوم این نابسامانی‌ها می‌بیند.
۸- جامعه‌ای که در دو قرن اخیر تحولات سیاسی متعددی را تجربه کرده است، می‌تواند دوباره متحول شود. مردمانی که دوبار انقلاب کرده‌اند، ممکن است دوباره انقلاب کنند. شرایط سیاسی و اقتصادی فعلی هم کمک میکند تا باور به ناپایداری این وضع و قریب‌الوقوع بودن تغییرات اساسی گسترش یابد.
۹- اما در مرگ عاملیت مردم، در مرگ شجاعت و امید، در بی‌اعتبارکردن گزینه‌های جایگزین توسط اصلاح‌طلبان و مدافعان خارج نشین جمهوری‌اسلامی، در خاکستری‌شدن هر آرمانی، در سربلندکردن تئوریهای توطئه‌ای که هیچکدام شانسی برای وقوع ندارند، آنچه در عمل اتفاق می‌افتد استمرار جمهوری‌اسلامی است.
۱۰- اینجاست که باید درباره هرچیز ظاهرا مبرهنی که بدون تفکر می‌پذیریم و تکرار می‌کنیم، دقیق شویم. شاید که بخشی از پروپاگاندای جمهوری‌اسلامی باشد. در این روزهای سیاه ایران، دیدن تلاش مردم عادی برای اخلاقی و سالم زندگی کردن، نه تنها یک وظیفه و ارزش اخلاقی که یک مبارزه سیاسی است.
برگرفته از توئیتر
https://twitter.com/BamdadEtemad/status/1172821763580977152
https://twitter.com/BamdadEtemad/status/1172821763580977152
