چین، هند، و ژاپن هر سه از تمدن‌های قدیم اند اما بعد‌ها در سراشیب انحطاط
افتادند تا آنجا که هر سه به شیوه‌های متفاوت از شدت ضعف به زانو در آمدند:
چین به استعمار ژاپن در آمد، و بخشی از خاک سرزمینش را به پرتقال و
انگلیسی‌‌ها اجاره داد. هند مستعمره انگلستان شد، و ژاپن بمباران اتمی شد
و به اشغال آمریکا در آمد (حتا همین لحظه هم جزیره اکیناوا به نوعی در
اشغال آنهاست).
اما همه اینها دلیل نشد که به جبرانِ عقب افتادگی
خود، چفیه به سر ببندند و دنیا را به آتش بکشند. آنها از منم منم‌های
توخالی و ادعا یی خویش دست شستند، راه درست و صحیح پیشرفت و رقابت را
آموختند، و آنرا به کار بستند؛ و نتیجه را همه می‌دانیم.
این فقط
مسلمانانِ عزیز هستند که خود را تافته جدا بافته میدانند و فکر میکنند از
دماغ فیل افتاده اند و همه دنیا باید دور شوند و کور شوند تا آنان به
مسلمانی‌شان برساند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر